Miejska Biblioteka Publiczna

Zbigniew Wodecki - mistrz autoironii - z wielkim dystansem prezentuje swoje życie. Dzieciństwo, gdy chciał być Robin Hoodem, lata mordęgi na skrzypcach, bo nie chciały same grać, bandę, z którą rozrabiał, liceum muzyczne, z którego został wyrzucony, wreszcie szybkie wchodzenie, przez znaczące estrady Europy, w dorosłość. Miał 27 lat, 6 lat pracy w orkiestrze, pierwsze przeboje i troje dzieci, gdy zdawał maturę. Mógł zostać w Niemczech, ale nie chciało mu się uczyć języka, mógł robić karierę jako skrzypek, ale wolał śpiewać, co nie przeszkadza mu bardziej cenić muzyków. Uwielbia popularność, dba o nią i nie boi się jej pułapek. Ironizuje na temat tego, co osiągnął, ale też dobrze zna swą wartość. To pozwala mu szczerze mówić o show-biznesie, o pracy z Ewą Demarczyk, a także o kulisach "Tańca z gwiazdami".

Monika Jaruzelska dała się poznać czytelnikom jako wrażliwa obserwatorka. Jej kolejne książki pełne były trafnych spostrzeżeń, budziły duże emocje. Zmiana to opowieść o tym, że żyjemy w świecie ciągłych rewolucji, które przestaliśmy dostrzegać. Nasze życie, relacje, sposób porozumiewania się, a nawet stroje ulegają codziennym metamorfozom. Ma to swoje konsekwencje w obyczajowości, a przede wszystkim - w myśleniu. To też opowieść o intymnym odbiorze tego, co serwuje nam dynamika naszych czasów.

Nawet kiedy wydaje się nam, że coś jest stałe, musimy uwierzyć, iż jedyną pewną rzeczą w życiu jest zmiana. Autorka konfrontuje swoje przemyślenia z czterema wybitnymi specjalistami: psychiatrą, medioznawcą, stoikiem i coachem.

Najgorsze chwile zawsze się pamięta. To, jak nas podpalili, jak na brzuchu doczołgałam się do ojca - do dziś to widzę, gdy nie mogę zasnąć. I wzrok tej żydowskiej dziewczynki, Inki. Taki błagalny.
Zosia jest sama w cudzym mieszkaniu. Na zewnątrz świat wali się w gruzy. Pobliskie wioski są palone przez bandy UPA. Niemcy mordują Polaków i Żydów. Armia Hitlera zdaje się niezwyciężona. A Zosia jest sama. Ale czy na pewno? Zza ściany dobiega dziwny dźwięk. Decyzja, by zajrzeć do niewielkiej kryjówki, zaważy nie tylko na życiu Zosi. Teraz nie ma o tym pojęcia, ale to, co za chwilę zrobi, doprowadzi ją po latach do Yad Vashem. Dzięki temu zostanie Sprawiedliwą wśród Narodów Świata.
Książka "Zosia z Wołynia" Mateusza Madejskiego opowiada o życiu Zofii Hołub. To historia XX-wiecznej Polski w pigułce. Została ukształtowana przez ucieczkę przed bandami UPA mordującymi Polaków na Wołyniu, uratowanie żydowskiego dziecka, uniknięcie transportu do Auschwitz, wyjazd na Ziemie Odzyskane i małżeństwo z Żołnierzem Wyklętym.
Losy Zosi splatają się ponadto z życiem dwóch innych wyjątkowych kobiet - Inki, dziewczynki skazanej przez nazistów i Polaków na śmierć, oraz Stanki, której rodzina heroicznie decyduje się na ukrywanie i wychowywanie żydowskiego dziecka.
Dziennikarz Mateusz Madejski publikuje rozmowę z własną babcią i odkrywa przed czytelnikami, jak wiele tajemnic i tragicznych wydarzeń skrywa historia większości polskich rodzin.

Żeby zrozumieć boks, trzeba zrozumieć ludzi, którzy walczą - to zdanie przyświecało mi, kiedy poznawałem ich kolejno. Pięściarzy, ich rodziny, trenerów, promotorów, ekspertów, sędziów i organizatorów gal. Byłem człowiekiem z zewnątrz. Nie jestem dziennikarzem od sportów walki, raczej nie można spotkać mnie na galach. Niektórych odwiedzałem w domach, niektórych na sali treningowej, czyli w pracy. Miałem wielką przyjemność poznać polskich mistrzów świata, Europy oraz tych, którzy mierzyli się o te tytuły. W książce "Zrozumieć boks" znajdziecie zarówno tych koronowanych (Włodarczyk, Michalczewski, Guzowska), jak i tych, którzy choć powinni, to nigdy nie dostąpili takiego zaszczytu (Gołota, Zegan). [...]Sukces sportowy i głośność nazwisk nie były jednak kluczem doboru rozmówców. W "Zrozumieć boks" pada jasno: "mistrzowie są zawsze w mniejszości". I są to słowa, które możemy chyba odnieść do każdej dziedziny życia. Możemy w przeróżny sposób zakłamywać rzeczywistość, ale większości z nas się nie udaje. Nie znam nikogo, kto jest dzisiaj z dziewczyną, której miał plakat nad łóżkiem. Gdybyście 18 lat temu zapytali mnie, czy wolę pisać o piłce, czy w nią grać, odpowiedź mogłaby być tylko jedna. Nie udało się, udało się coś innego i pewnie wyjdzie mi to nawet na dobre. Odnieśmy to do boksu. Przemek Saleta powiedział mi, że samo przejście na zawodowstwo w boksie niczego nie gwarantuje. "Ileś lat temu senator McCain stworzył komisję badającą przepływ pieniędzy w komisji bokserskiej stanu New Jersey. Okazało się, że 97% wszystkich zgromadzonych w ciągu roku środków trafia do 2% zawodników. Kwoty przemawiają do wyobraźni, ale zawsze to nazwiska sprzedają walkę". Otóż to. Dlatego tylko totalny ignorant śmiał się z Krzysztofa Zimnocha, gdy ten przegrywał z "facetem, który czyści zbiorniki wodne" albo z "facetem, który jest pielęgnierzem". Tylko totalny ignorant nabijał się z Andrzeja Fonfary, kiedy ten został znokautowany przez pracującego na budowie Smitha Juniora, czy z Artura Szpilki, gdy ten uległ złotej rączce z banku - Bryantowi Jenningsowi. To, że Szpilka, Zimnoch i Fonfara mogli w pewnym momencie swojego życia skupić się tylko na treningu, nie oznacza, że zawodowcy przegrali z amatorami. Bo bywa, że tacy "amatorzy" to mistrzowie świata, bo to ci "amatorzy" tworzą prawdziwszy obraz boksu. Talarek, Rumiński, Werwejko. Ludzi godzących treningi z pracą po prostu w boksie jest więcej i nie można o nich zapominać. Tak jak o tzw. journeymanach, którzy toczą sporo walk w różnych częściach globu i co do zasady mają przegrać. Ale wcale nierzadko wygrywają - jak Bartek Grafka.Mistrzem będzie pewnie Fiodor Czerkaszyn, pewnie nie zostanie nim za to Jordan Kuliński. Ale może Jordan wychowa mistrza świata jako trener, a Fiodorowi coś po drodze pójdzie nie tak? Nigdy się tego nie wie, szczególnie w boksie. Kontuzje, złe towarzystwo, ciężki nokaut. Czasem decyduje jeden cios, jedno zdarzenie. Andrzej Wasilewski nie ma wątpliwości, że Rafał Jackiewicz nie był już tym samym zawodnikiem po potężnej bombie od Delvina Rodrigueza. Rafał wygrał, walczył o tytuł, był mistrzem Europy, ale ani razu od tamtej nocy nie podjął już całkowitego ryzyka. Andrzej Wawrzyk ledwo przeżył wypadek samochodowy, miał walczyć o mistrzostwo świata, aż tu nagle w jego odżywce znaleziono zakazany środek. Wilder przewraca wszystkich po kolei, Andrzej prężnie rozwija firmę. Dobrze czy źle na tym wyszedł? Hubert Kęska

Wywiad-rzeka o "kosmosie Żuławskiego" - rozmowa o uniwersum sztuki utkanym z setek przeczytanych książek, obejrzanych filmów i wysłuchanych oper, a takż˙e o traumatycznych doświadczeniach życiowych, które ukształtowały filmowy i pisarski warsztat artysty.

Dramatyczne opowieści o filmie w czasach PRL-u. O dwukrotnym przymusie opuszczenia Polski i o cenzurze. O kobietach... O pracy z filmowcami z Polski, Francji i Ameryki - przewodnik po praktycznej stronie sztuki filmowej.

Nowe wydanie wzbogacone zdjęciami i nowym wstępem Piotra Kletowskiego.

Dzięki tej książce zrozumiesz, że lepsze od szczęścia jest świadome życie. A czasami można mieć i jedno, i drugie. W książce Życie jest fajne lubiana i ceniona psycholożka udowadnia, że życie współczesnej kobiety jest niezwykle długie i pomieści wszystko. Miłość, romans, pracę i dziecko. Ale także chorobę, pustkę, błędy czy traumatyczne przeżycia - które oczywiście nie są przyjemnymi doświadczeniami, ale wiele mogą nas nauczyć, zarówno o nas samych, jak i o otaczającym nas świecie. Ciepła, zabawna książka, która zawiera odpowiedzi na wiele nurtujących kobiety pytań. To także praktyczny poradnik, podsuwający rozwiązania wielu codziennych problemów.